نقش تجربه ی پ‍ژوهشی بر خودکارآمدی دانش آموختگان کارشناسی ارشد کشاورزی دانشگاه زنجان

دانش آموختگان کارشناسی ارشد خودکارآمدی و تجربه­های پژوهشی متفاوتی در گذر تحصیل به دست می­آورند. این تحقیق علی- همبستگی با هدف بررسی تجربه ها و خودکارآمدی پژوهشی دانش آموختگان و میزان ارتباط این دو متغیر صورت گرفت. جامعه آماری شامل همه­ی 326 دانش آموخته سال­های 1390 و 1391 کارشناسی ارشد دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان بودند که حجم نمونه ای به شمار 202 نفر از آنان با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و به روش نمونه­گیری طبقه­ای تصادفی انتخاب و مورد بررسی واقع شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی آن توسط متخصصان آموزش عالی کشاورزی مورد تایید قرار گرفت و با انجام بررسی مقدماتی و تحلیل مولفه های اصلی برای داده های گروه بندی شده (catpca) و محاسبه مقدار ضریب آلفای کرونباخ بزرگ­تر از 77/0 برای شاخص های ترکیبی از پایایی آن اطمینان حاصل شد. یافته­های تحقیق نشان دادند که بیشتر دانش آموختگان (8/67 درصد) خودکارآمدی پژوهشی را در حد زیاد می دانند و نیز نتایج آزمون ویل کاکسون نیز نشان داد که گذراندن دوره کارشناسی ارشد، انجام و دفاع از پایان نامه سطح خودکارآمدی آنان را به صورت معنی داری افزایش داده است. از نظر تجربه ی پژوهشی نیز نزدیک به نیمی از دانش آموختگان (5/52 درصد) آن را در سطح متوسط ارزیابی کردند و بین دو بٌعد توسعه مهارت های پژوهشی و شفاف سازی معیارها و هدف­ها در سطح یک درصد و بین استاد راهنما، آزمون پایان نامه و فرایند تصویب موضوع پایان­نامه (پروپوزال) در سطح پنج درصد با خودکارآمدی پژوهشی دانش آموختگان رابطه مثبت و معنی­داری دیده شد و رابطه ی مثبت و معنی داری بین تجربه ی پژوهشی با خودکارآمدی دانش آموختگان مزبور به دست آمد. تحلیل رگرسیون ترتیبی نیز نشان داد که سه متغیر مهارت های پژوهشی، شفاف­سازی هدف­ها و معیارها و نیز زیرساخت ها و امکانات دانشکده 7/17 درصد از واریانس خودکارآمدی پژوهشی را تبیین می کنند.